GÜLCEMAAT DİYARINA HOŞGELDİNİZ
   
  Yeni islami Portaliniz
  Allah’ın, ameline kıymet vermediği kişi ...
 

Allah’ın, ameline kıymet vermediği kişi ...

 

 

   Enes İbn-i Malik (r.a) hazretlerinden nakledilmiştir. Allah’ın Resulü (sav) şöyle buyurdu: Kimin, yalnız kaldığında, Allah’a isyandan kendisini men edecek bir verası yoksa, Allah onun ameline ne diye ehemmiyet versin!”

   Bu hadis-i şerife son derece dikkat etmek gerekir; çünkü bu hadis, amelin kabulünün şartını beyan buyurmakta ve Allah’ın, ameline kıymet vermediği kişiden bahsetmektedir. Bu bedbaht kişi olmamak için son derece dikkat etmeliyiz.

   Hadisimizi Enes İbn-i Malik hazretleri nakletmektedir. Efendimiz (sav) şöyle buyurmuştur: Her kim ki Kendisi için yoktur. Bir vera. Yani her kimin verası yoksa...

   Vera: Takvanın ileri derecesi ve kişinin, değil sadece günahlardan, şüphe ettiği şeylerden dahi çekinme haletidir.

   İşte, her kimin böyle bir verası yoksa...

   Nasıl bir verası yoksa?

   İşte hadis-i şerifin devamı, bu “nasıl?” sorusuna cevap veriyor: Allah’a isyandan onu uzaklaştıracak bir verası yoksa...

   Yani öyle bir vera ve takvası olmalı ki, o vera onu Allah’a isyandan uzaklaştırmalı, Allah’ın hükümlerine karşı gelmekten men etmeli ve onun ile isyanının arasına perde olmalıdır. İşte böyle bir vera kimde yoksa...

   Hadis-i şerifin devamında, bu veranın ne zaman olması gerektiği beyan buyrulmuştur ki, bu beyan son derece dikkat çekicidir.


  Yalnız kaldığında...Yani bu vera ve takva, insanların içindeyken değil, Allah ile baş başa kaldığında ve kendisini Allah’tan başka kimsenin görmediği bir yerde olmalıdır. Zira kişi, insanlar içindeyken, insanlardan utanması sebebiyle günaha zaten tevessül edemez. Ar belası da olsa günahtan uzak durur. Önemli olan, kişinin yalnız kaldığında ve işleyeceği günaha kimsenin şahit olamayacağı bir yerde bulunduğunda günahtan uzak durmasıdır. İşte bu durumda vazgeçilen bir günah, Allah’ın rızası için vazgeçilen bir günahtır. Zira onu o anda Allah’tan başka kimse görememektedir. Sakınmasının tek sebebi, Allah korkusudur.

   Hadis-i şerifimizi buraya kadar toparlarsak: “Her kim ki, yalnız kaldığında, kendisini Allah’a isyandan men edecek bir verası yoksa...”

   Hadisimizin son bölümü ise çok dehşetlidir. Adeta insanı titretiyor:
   Allah, onun amelinden bir şeye ne diye ehemmiyet versin! Yani o kişinin dağlar kadar, denizler kadar ve güneşler kadar ameli de olsa, değil mi ki o, yalnız kaldığında ve tek başına olduğunda günahtan uzaklaşmadı ve hemen isyana daldı, insanlardan utandığı kadar Allah’tan utanmadı, Allah onun ameline ne diye ehemmiyet versin!

   Acaba bu nasıl bir imandır ki, bir çocuğun yanında işlemekten utandığı bir günahı, Allah’ın huzurunda işlemekten utanmaz; sokakta işlemekten çekindiğini, evde işlemekten çekinmez; İnsanların bilmesinden sıkıldığını, Allah’ın bilmesinden sıkılmaz; İnsanlardan utanır ama Allah’tan utanmaz... Evet, bu nasıl bir imandır?

   Allah-u Teâlâ, Efendimizin beyan buyurduğu bu hadis-i şerifte, böylelerinin amellerine ehemmiyet ve kıymet vermediğini beyan etmiştir. Demek mesele, sadece dağlar büyüklüğünde ameller işlemek değil; mesele, ameli Allah’a kabul ettirmektir. Ve Allah sadece, mezkûr hadisin ve Maide suresi 27. ayetin beyanıyla “Muttakilerden kabul etmektedir.” Yani kimin, yalnız kaldığında, Allah’tan başka kimse kendisini görmediğinde, kendisini Allah’a isyandan men edecek bir verası ve takvası varsa, işte Allah onun amelini kabul etmiştir. Ve kimin böyle bir takvası yoksa, hadisin beyanıyla: “Allah-u Teâlâ, onun ameline ne diye ehemmiyet versin...”

   Dilerseniz, hadis-i şeriften öğrendiklerimizi maddeleyerek manasını tekit edelim:

   1- Takva, amelin kabulüne sebeptir.

   2- Allah-u Teâlâ kulundan vera ve takva istemektedir.

   3- Bu vera ve takva, kişi yalnız kaldığında, Allah’a isyandan onu men etmelidir.

   4- Peygamber Efendimiz (sav), takvası olmayanların amelleri hakkında: “Allah, onların amellerine ne diye ehemmiyet versin!” buyurarak, Allah’ın onların amellerine kıymet vermediğini beyan buyurmuştur.

   Allah-u Teâlâ bizleri, böyle kullar zümresine dâhil olmaktan muhafaza etsin!

   Ya Rab! Takva ve verayı dünyada bizlere azık eyle! Korkundan bizlere öyle bir nasip ver ki, o korku, günahlarımız ile aramıza girsin! Bizleri, senden hakkıyla korkan kullar zümresine dâhil eyle.

   Ya Rab! Bizlere öyle bir iman ve yakîn ver ki, onunla bilelim: Sen bize, bizden daha yakınsın, her halimizi müşahede edersin! Bu iman sayesinde sana karşı günah işlemekten hayâ edelim.

   Yalnız kaldığımızda, bizi senden başka kimsenin göremediği bir yerde bulunduğumuzda, sana isyan içinde görünmekten çekinelim, utanalım. Ve sen bizi her zaman sana karşı itaat üzere iken bul. Âmin!

 
  Bugün 28 ziyaretçi (236 klik) kişi burdaydı! gullerinefendisi1.tr.gg  
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol