|
aşk zamanları
sonra çok ateşler gördüm hiçbiri ısıtmadı
yakıp da bıraktığın şu zalim bedenimi
en zoru ellerini unutmaktı
ve ıslaktı çimenler sonsuz ıslak
en zoru ellerini unutmaktı
bir çiçek açmamış gibi aramızda
gidiyordun ve deprem
bütün denizler gidiyordu savaşlarım gidiyordu
ve yalnızdı ellerim sonsuz yalnız
bir çiçek açmamış gibi aramızda
hiçbir felaketten öğüt almayan aşk zamanlarımda
baktım ruhumun sahibine baktım yanıyordum
sonuna geldiğim bir yolculuk gibiydi herşey
film kopmuştu ve hayatımdan çıkıp gidiyordum
hiçbir felaketten öğüt almayan aşk zamanlarım
|
